Ik moet alles perfect doen, want dan pas zal het lukken Blog
Is perfectie mogelijk?
Ik moet alles perfect doen, want dan pas zal het lukken.
Rina 27 jaar heeft vaginisme, het is nog niet eerder gelukt om gemeenschap te kunnen hebben.
Ze houdt mannen die met haar willen daten op een afstand.
Bang om zich open te stellen en dan gekwetst te worden.
Tijdens een van de coaching gesprekken vertelde Rina dat haar baas wilde dat ze iets nieuws zou proberen.
"Ik heb het geprobeerd, maar het lukte niet,” zei ze.
"Het is ook stom, ik ga het niet meer doen."
"Waar ben je bang voor?" vroeg ik haar.
"Dat het me nooit gaat lukken." zei ze.
Wat tijdens het gesprek gebeurde, heb ik eerder gezien bij haar, maar ook bij andere vrouwen die ik heb gecoacht.
Rina stelde hoge eisen aan zichzelf.
Vond dat ze alles snel goed (perfect) moest kunnen.
Wanneer dit niet lukte raakte ze gedemotiveerd.
Als reactie werd ze koppig en bleef vasthouden aan haar eigen ideeën, dat het toch niet zou gaan lukken.
Ik stelde Rina de vraag:
"Hoe komt het dat je al zover bent gekomen met het vaginisme?"
Ze zei: "Ik weet precies wat ik moet doen en ik doe het ook."
"Hoe komt dat?" vroeg ik.
Ze zei: "Ik geloof dat ik het kan."
"Waar is dat vertrouwen door gekomen, toen je hier kwam had je dat nog niet." Vroeg ik haar.
Ze keek me aan en lachte. "Met de kennis die ik nodig heb en kleine haalbare stapjes bereik ik ook mijn doel he."
Dit waren mijn woorden die ik regelmatig gebruik, wanneer vrouwen te snel teveel van zichzelf verwachten.
De keer daarop vertelde Rina hoe het gegaan was op het werk.
Ze had haar baas om meer informatie gevraagd.
Wat hij precies verwachtte en wie haar erbij kon helpen.
Collega's hielpen haar met de opzet.
Het was nog steeds een moeilijke opdracht, maar Rina had meer vertrouwen dat ze het aan kon.
"Door jouw aanpak bij het vaginisme leer ik ook veel wat ik in mijn dagelijkse leven kan gebruiken. Dat is een leuke bijkomstigheid." zei Rina.
Hoe maak jij jouw stappenplan?
Verwacht jij ook te snel teveel van jezelf?
Wat zou er kunnen gebeuren wanneer je wat liever naar jezelf was?
Wanneer je stapjes die je wilt zetten echt passend en haalbaar zou maken?
- Welke eigenschap belemmert jou bij overwinnen van je vaginisme of pijn bij seks?
- Wat zou je anders doen wanneer je volledig vrij zou zijn met seks?
Rina 27 jaar heeft vaginisme, het is nog niet eerder gelukt om gemeenschap te kunnen hebben.
Ze houdt mannen die met haar willen daten op een afstand.
Bang om zich open te stellen en dan gekwetst te worden.
Tijdens een van de coaching gesprekken vertelde Rina dat haar baas wilde dat ze iets nieuws zou proberen.
"Ik heb het geprobeerd, maar het lukte niet,” zei ze.
"Het is ook stom, ik ga het niet meer doen."
"Waar ben je bang voor?" vroeg ik haar.
"Dat het me nooit gaat lukken." zei ze.
Wat tijdens het gesprek gebeurde, heb ik eerder gezien bij haar, maar ook bij andere vrouwen die ik heb gecoacht.
Rina stelde hoge eisen aan zichzelf.
Vond dat ze alles snel goed (perfect) moest kunnen.
Wanneer dit niet lukte raakte ze gedemotiveerd.
Als reactie werd ze koppig en bleef vasthouden aan haar eigen ideeën, dat het toch niet zou gaan lukken.
Ik stelde Rina de vraag:
"Hoe komt het dat je al zover bent gekomen met het vaginisme?"
Ze zei: "Ik weet precies wat ik moet doen en ik doe het ook."
"Hoe komt dat?" vroeg ik.
Ze zei: "Ik geloof dat ik het kan."
"Waar is dat vertrouwen door gekomen, toen je hier kwam had je dat nog niet." Vroeg ik haar.
Ze keek me aan en lachte. "Met de kennis die ik nodig heb en kleine haalbare stapjes bereik ik ook mijn doel he."
Dit waren mijn woorden die ik regelmatig gebruik, wanneer vrouwen te snel teveel van zichzelf verwachten.
De keer daarop vertelde Rina hoe het gegaan was op het werk.
Ze had haar baas om meer informatie gevraagd.
Wat hij precies verwachtte en wie haar erbij kon helpen.
Collega's hielpen haar met de opzet.
Het was nog steeds een moeilijke opdracht, maar Rina had meer vertrouwen dat ze het aan kon.
"Door jouw aanpak bij het vaginisme leer ik ook veel wat ik in mijn dagelijkse leven kan gebruiken. Dat is een leuke bijkomstigheid." zei Rina.
Hoe maak jij jouw stappenplan?
Verwacht jij ook te snel teveel van jezelf?
Wat zou er kunnen gebeuren wanneer je wat liever naar jezelf was?
Wanneer je stapjes die je wilt zetten echt passend en haalbaar zou maken?
